“Hiç kimse izlemiyormuş gibi dans et. Hiç incinmemiş gibi sev. Hiç kimse dinlemiyormuş gibi şarkı söyle. Ve Dünya cennetmiş gibi yaşa.” MARK TWAIN Unutulmuş benlikler, ruhumuzun en derin noktasında saklanırlar. Unutmuş olduğumuz iç güdülerimiz sadece tetiklenmeyi beklerler. Unutulan hırslar, zaaflar, istekler, amaçlar... Bize kendimizi unutturan nedir? Bitmek bilmeyen ihtiyaçlarımız mı? Sefalet mi? Yalnızlık mı? Kendimizden taviz verip yaptığımız fedakarlıklar mı? Yoksa hayat dediğimiz...
